-
1 brūma
brūma ae, f [for *brevuma, sup. of brevis], the shortest day in the year, the winter solstice: ante brumam, T.: solstitiae brumaeque, the winter time, winter: iners, H.: sub extremum brumae imbrem, the last rain of winter, V.: per brumam, H.: brumae tempore, Iu.: hibernae frigora brumae, Tb.: hibernae tempora brumae, Pr.* * *winter, winter cold/weather; winter solstice; shortest day; sun position then -
2 bruma
brūma, ae, f. [for brevima, breuma = brevissima:I.dicta bruma quod brevissimus tunc dies est,
Varr. L. L. 6, § 8 Müll.: bruma a brevitate dierum dicta, Paul. ex Fest. p. 31 Müll.; cf. Isid. Orig. 5, 35, 6; Gesn. Claud. Rapt. Pros. 2, 106; Ruhnk. ad Ter. Phorm. 4, 4, 28].Lit., the shortest day in the year, the winter solstice, * Lucr. 5, 746; Varr. L. L. l. l.; Ter. Phorm. 4, 4, 28:II.circa brumam serendum non esse,
Plin. 18, 24, 56, § 204 al. — Plur.:solis accessus discessusque solstitiis brumisque cognosci,
Cic. N. D. 2, 7, 19; 2, 19, 50; Ov. F. 1, 163.—Transf.A.In gen., the winter time, winter (mostly poet.):B.musculorum jecuscula brumā dicuntur augeri,
Cic. Div. 2, 14, 33:novissimus dies brumae,
Plin. 16, 39, 74, § 191:ver proterit aestas, Interitura, simul Pomifer auctumnus fruges effuderit, et mox Bruma recurrit iners,
Hor. C. 4, 7, 12; Phaedr. 4, 23, 19:serite hordea campis Usque sub extremum brumae intractabilis imbrem,
even to the last rain of rough winter, Verg. G. 1, 211; 3, 321.—So, horrida cano gelu, Verg. G. 3, 443:frigida,
id. A. 2, 472:hiberna,
Tib. 1, 4, 5; Ov. Ib. 37; Prop. 1, 8, 9:tepidae,
Hor. C. 2, 6, 18:nives illinet agris,
id. Ep. 1, 7, 10:per brumam,
id. ib. 1, 11, 19:brumae tempore,
Juv. 3, 102; Val. Fl. 5, 602; Stat. S. 1, 3, 89 al.—In the most gen. sense (pars pro toto), poet., a year; plur., Manil. 3, 607; Mart. 4, 40, 5; 10, 104, 9. -
3 bruma
brūma, ae. f. (v. brevis st. *brevima [sc. dies ]); vgl. Varr. LL. 6, 8. Paul. ex Fest. 31, 14. Serv. Verg. Aen. 2, 472), die Zeit des scheinbaren Stillstands der Sonne im Steinbock, die Wintersonnenwende, das Wintersolstitium, der Wintersanfang, die Zeit der kürzesten Tage (Ggstz. solstitium), I) eig.: tempus a bruma ad brumam, cum sol redit, vocatur annus, Varr. LL.: solis accessus discessusque solstitiis brumisque cognosci, Cic.: ante brumam, Cic.: sub bruma, Caes.: brumā (zur Zeit der W.), Cic.: erat forte brumae tempus, Liv.: novissimus dies brumae, Plin. – II) poet. übtr.: A) die eig. Winterzeit, Winterkälte, der Winterfrost (vgl. Schmid Hor. ep. 1, 7, 10), ver proterit aestas interitura, simul pomifer autumnus fruges effuderit et mox bruma recurrit iners, Hor.: br. horrida cano gelu, Verg.: per brumam, Hor. – B) meton. = das Jahr, per quinquagenas brumas, Manil.: ante brumas triginta, Mart.
-
4 bruma
bruma, ae, f. [st2]1 [-] solstice d'hiver. [st2]2 [-] l'hiver. [st2]3 [-] année.* * *bruma, ae, f. [st2]1 [-] solstice d'hiver. [st2]2 [-] l'hiver. [st2]3 [-] année.* * *Bruma, brumae. Plin. Le plus court de l'an.\Bruma, pro hyeme. Virg. L'hyver.\Iners bruma. Horat. Qui rend les gens paresseux.\Spirans bruma. Iuuen. Le vent de Bize.\Brumae terdenae. Martial. Trente ans. -
5 bruma
brūma, ae. f. (v. brevis st. *brevima [sc. dies ]); vgl. Varr. LL. 6, 8. Paul. ex Fest. 31, 14. Serv. Verg. Aen. 2, 472), die Zeit des scheinbaren Stillstands der Sonne im Steinbock, die Wintersonnenwende, das Wintersolstitium, der Wintersanfang, die Zeit der kürzesten Tage (Ggstz. solstitium), I) eig.: tempus a bruma ad brumam, cum sol redit, vocatur annus, Varr. LL.: solis accessus discessusque solstitiis brumisque cognosci, Cic.: ante brumam, Cic.: sub bruma, Caes.: brumā (zur Zeit der W.), Cic.: erat forte brumae tempus, Liv.: novissimus dies brumae, Plin. – II) poet. übtr.: A) die eig. Winterzeit, Winterkälte, der Winterfrost (vgl. Schmid Hor. ep. 1, 7, 10), ver proterit aestas interitura, simul pomifer autumnus fruges effuderit et mox bruma recurrit iners, Hor.: br. horrida cano gelu, Verg.: per brumam, Hor. – B) meton. = das Jahr, per quinquagenas brumas, Manil.: ante brumas triginta, Mart. -
6 bruma
brūma, ae f. [из *. brevima = brevissima, sc. dies\]1) период кратчайших дней в году, зимнее солнцестояниеtempus a brumā ad brumam vocatur annus Vr — время от одного зимнего солнцестояния до другого называется годом2) зимняя пора, зимний холод, стужа (b. iners H; rigens Lcn)per brumam H — зимою3) год ( triginta brumae M) -
7 igniculus
ī m. [demin. к ignis ]2) перен. искра, начало, основание ( virtutum C)3) пылкость, порывистость, страстность ( desiderii C) -
8 congelatio
congelātio, ōnis, f. (congelo), das völlige Gefrieren, liquoris, Plin. 31, 33: nix (nihil aliud est quam) in pruina pendens congelatio (gefrorene Masse), Sen. nat. qu. 4, 3, 6: Plur., brumae (zu Winters Anfang) congelationes, Col. 4, 8, 2.
-
9 Iason
Īāsōn, onis, m. (Ἰάσων), I) Sohn des Äson, des Königs in Thessalien, Anführer der Argonauten, die nach Kolchis segelten, um das goldene Vlies zu holen (vgl. Medea), Cic. Tusc. 4, 69. Ov. met. 7, 5. – mense quidem brumae cum iam mercator Iason clausus et armatis obstat casa candida nautis, während des Schneemonds selbst, wo Iason der Kaufmann Sperre leidet u. die weißen Buden vor den bewaffneten Schiffern (Argonauten) stehen (nach der schon alten Ansicht, daß Iason, ein schlauer Kaufmann, mit den Argonauten eigentl. auf eine Handelsspekulation ausgefahren sei, u. mit Anspielung auf die Tatsache, daß in Rom in der Säulenhalle des Agrippa die innern Wände mit einem großen Gemälde verziert waren, welches Iason mit den Argonauten vorstellte, u. daß in diesen Säulenhallen die Kaufleute ihre mit Leinwand überzogenen Buden aufschlugen, also das Gemälde versperrten u. unsichtbar machten), Iuven. 6, 153 sq. – Nbf. Iāso, Ov. am. 2, 14, 33; 2, 18, 23. Tac. ann. 6, 34. Corp. inscr. Lat. 1, 1389 u. 1390. – Dav.: A) Iāsonidēs, ae, m. (Ἰασονίδης), der Iasonide (männliche Nachkomme des Iason), iuvenes, Thoas u. Eunus, Söhne des Iason, Stat. Theb. 6, 340. – B) Iāsonius, a, um (Ἰασόνιος), iasonisch, carina, das Schiff Argo, Prop.: remex, die Argonauten, Ov. – II) ein Tyrann in der alten Stadt Pherä, Zeitgenosse des Epaminondas, Cic. de off. 1, 108. Nep. Timoth. 4, 2. Val. Max. 9, 10. ext. 2.
-
10 regelo
re-gelo, āvī, ātum, āre, I) tr. wieder auftauen, erwärmen, solum aedificii, Colum.: vites regelatae siccantur, Colum.: frigora brumae, Colum.: sucina regelata manu, erwärmt, Mart. – bildl., iam aetas mea contenta est suo frigore; vix mediā regelatur aestate, Sen. ep. 67, 1. – II) intr. erkalten, sic in patellam fundes ut regelet, Plin. Val. 3, 14. fol. 194 (a), 24.
-
11 solstitium
sōlstitium, iī, n. (sol u. sisto), der Sonnenstillstand, die Sonnenwende das Solstitium, I) im allg.: aestivum, Colum.: brumale, Colum.: brumae, Manil. – II) insbes., das Sommersolstitium, die Zeit der längsten Tage (Ggstz. bruma). A) eig., Scriptt. r.r., Cic. u.a.: Plur., Cic. de nat. deor. 2, 19. – B) meton., die eig. Sommerzeit, die Sommerhitze, Sonnenglut, quod paenula (facit) solstitio, Hor.: mittere vestimenta hiberna solstitio, Sen.: solstitium pecori defendite, Verg. – / In Hdschrn. auch solistitium, s. Baiter not. crit. zu Cic. de nat. deor. 3, 37. p. 459, 26.
-
12 congelatio
congelātio, ōnis, f. (congelo), das völlige Gefrieren, liquoris, Plin. 31, 33: nix (nihil aliud est quam) in pruina pendens congelatio (gefrorene Masse), Sen. nat. qu. 4, 3, 6: Plur., brumae (zu Winters Anfang) congelationes, Col. 4, 8, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congelatio
-
13 Iason
Īāsōn, onis, m. (Ἰάσων), I) Sohn des Äson, des Königs in Thessalien, Anführer der Argonauten, die nach Kolchis segelten, um das goldene Vlies zu holen (vgl. Medea), Cic. Tusc. 4, 69. Ov. met. 7, 5. – mense quidem brumae cum iam mercator Iason clausus et armatis obstat casa candida nautis, während des Schneemonds selbst, wo Iason der Kaufmann Sperre leidet u. die weißen Buden vor den bewaffneten Schiffern (Argonauten) stehen (nach der schon alten Ansicht, daß Iason, ein schlauer Kaufmann, mit den Argonauten eigentl. auf eine Handelsspekulation ausgefahren sei, u. mit Anspielung auf die Tatsache, daß in Rom in der Säulenhalle des Agrippa die innern Wände mit einem großen Gemälde verziert waren, welches Iason mit den Argonauten vorstellte, u. daß in diesen Säulenhallen die Kaufleute ihre mit Leinwand überzogenen Buden aufschlugen, also das Gemälde versperrten u. unsichtbar machten), Iuven. 6, 153 sq. – Nbf. Iāso, Ov. am. 2, 14, 33; 2, 18, 23. Tac. ann. 6, 34. Corp. inscr. Lat. 1, 1389 u. 1390. – Dav.: A) Iāsonidēs, ae, m. (Ἰασονίδης), der Iasonide (männliche Nachkomme des Iason), iuvenes, Thoas u. Eunus, Söhne des Iason, Stat. Theb. 6, 340. – B) Iāsonius, a, um (Ἰασόνιος), iasonisch, carina, das Schiff Argo, Prop.: remex, die Argonauten, Ov. – II) ein Tyrann in der————alten Stadt Pherä, Zeitgenosse des Epaminondas, Cic. de off. 1, 108. Nep. Timoth. 4, 2. Val. Max. 9, 10. ext. 2. -
14 regelo
re-gelo, āvī, ātum, āre, I) tr. wieder auftauen, erwärmen, solum aedificii, Colum.: vites regelatae siccantur, Colum.: frigora brumae, Colum.: sucina regelata manu, erwärmt, Mart. – bildl., iam aetas mea contenta est suo frigore; vix mediā regelatur aestate, Sen. ep. 67, 1. – II) intr. erkalten, sic in patellam fundes ut regelet, Plin. Val. 3, 14. fol. 194 (a), 24. -
15 solstitium
sōlstitium, iī, n. (sol u. sisto), der Sonnenstillstand, die Sonnenwende das Solstitium, I) im allg.: aestivum, Colum.: brumale, Colum.: brumae, Manil. – II) insbes., das Sommersolstitium, die Zeit der längsten Tage (Ggstz. bruma). A) eig., Scriptt. r.r., Cic. u.a.: Plur., Cic. de nat. deor. 2, 19. – B) meton., die eig. Sommerzeit, die Sommerhitze, Sonnenglut, quod paenula (facit) solstitio, Hor.: mittere vestimenta hiberna solstitio, Sen.: solstitium pecori defendite, Verg. – ⇒ In Hdschrn. auch solistitium, s. Baiter not. crit. zu Cic. de nat. deor. 3, 37. p. 459, 26.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > solstitium
-
16 forte
forte adv. [abl. of fors], by chance, by accident, casually, accidentally: forte, temere, casu: captivi, pars forte pars consilio oblati, L.: cum casu Puteolos forte venissem: cum cenatum forte apud Vitellios esset, L.: fit forte obviam Mihi Phormio, T.: forte evenit, ut, etc.: erat forte brumae tempus, L.: quam saepe forte temere Eveniunt, quae, etc., T.: nec quicquam raptim aut forte temere egeritis, L.— Once, once on a time: Forte per angustam volpecula rimam Repserat, H.: Ibam forte Viā Sacrā, H.— Perhaps, perchance, peradventure: si forte frater redierit viso, T.: si quis vestrum forte miratur, etc.: si forte eo vestigia ferrent, L.: quod si forte ceciderint: certare sagittā Invitat qui forte velint (i. e. si qui forte velint), V.: nemo saltat sobrius, nisi forte insanit: qui metuo, ne te forte flagitent: metuens, ne forte deprehensus retraheretur, L.: Forte quid expediat communiter quaeritis, H.— Unless indeed, unless to be sure: criminatio dissoluta est, nisi forte exspectatis, ut, etc.: nisi forte me animus fallit, S.* * *by chance; perhaps, perchance; as luck would have it -
17 in-trāctābilis
in-trāctābilis e, adj., unmanageable, intractable: genus bello, V.: brumae, wild, V. -
18 sub
sub (in composition sometimes sus- or sū-), praep. with acc. and abl. I. With abl., of position in space, under, below, beneath, underneath, behind: sub terrā habitare: cultrum sub veste abditum habere, L.: sub pellibus hiemare, Cs.: manet sub Iove frigido Venator, H.: sub hoc iugo dictator Aequos misit, L.: Pone (me) sub curru Solis, H. —Under, below, beneath, at the foot of, at, by, near, before: sub monte considere, Cs.: sub ipsis Numantiae moenibus: sub urbe, T.: Monte sub aërio, at, i. e. high upon, V.: sub ipsā acie, in the midst of the fight, V.: sub ipso Ecce volat Diores, close upon him, V.: sub oculis domini, Cs.—Under, burdened by, hampered by, bearing: sub armis, Cs.: sub onere, Cs.—Of time, in, within, during, at, by, in the time of: ne sub ipsā profectione milites oppidum inrumperent, Cs.: sub luce, at dawn, O.: sub luce videri, by daylight, H.: hoc sub casu, while suffering, V.: sub Domitiano, during the reign of, Ta.—Fig., under, subject to, in the power of, governed by: sub regno esse: quoius sub imperiost, T.: sub illorum dicione esse, Cs.: sub Hannibale, L.: sub iudice lis est, H.: venibit sub praecone Propontis, i. e. at auction.—Under, compelled by (poet.): exhalans sub volnere vitam, O.: quem falsā sub proditione Demisere neci, overwhelmed by, V.: in arma nullo sub indice veni, forced by no betrayer, O.—Under, concealed by, hidden in: sub hoc verbo furtum latet.—Rarely with specie or condicione (for the abl. alone): sub specie infidae pacis quieti, L.: sub tutelae specie, Cu.: sub condicione, L.: sub condicionibus, L.— II. With acc., of direction of motion, under, below, beneath: cum se luna sub orbem solis subiecisset: exercitum sub iugum mittere, Cs.: Ibis sub furcam, H.—Under, below, beneath, to, near to, close to, up to, towards: sub montem succedere, Cs.: missi sunt sub muros, L.: aedīs suas detulit sub Veliam: (hostem) mediam ferit ense sub alvum, O.—Of time, before, on the approach of, towards, about, just before, up to, until: sub noctem naves solvit, Cs.: sub tempus (comitiorum) pueros ablegavit, L.: sub lumina prima, H.: sub dies festos: Usque sub extremum brumae imbrem, V.: quod (bellum) fuit sub recentem pacem, L.—After, immediately after, following, just after, immediately upon: sub eas (litteras) statim recitatae sunt tuae: sub haec dicta omnes procubuerunt, L.: sub hoc, hereupon, H.—Fig., under, into subjection to, into the power of: sub legum potestatem cadere: matrimonium vos sub legis vincula conicitis, L.: sub unum fortunae ictum totas vires regni cadere pati, Cu.: quae sub sensūs subiecta sunt.— III. In composition, sub is unchanged before vowels and before b, d, h, i consonant, l, n, s, t, v. The b is often assimilated before m, r, and usu. before c, f, g, p, but the form sus (for * subs, cf. abs) is found in suscenseo, suscipio, suscito, suspendo, sustento, sustineo, sustollo, and sustuli (perf. of tollo); the form su in the words suspicio, suspicor, suspiro. It denotes, in place, under, beneath, as in subdo, subicio.—Fig., in rank or power, under, inferior, as in subigo, subcenturio.—In degree, less, a little, somewhat, as in subabsurdus, subaccuso.—Secretly, underhandedly, as in subripio, suborno.* * *Iunder, beneath, behind, at the foot of (rest); within; during, about (time)IIunder; up to, up under, close to (of motion); until, before, up to, about -
19 competo
com-pĕto ( conp-), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (first common since the Aug. per.; very rare before that time; not found in Cic., and perh. not in the poets).I.Act., to strive after something in company or together (post-class. and very rare):II. A.unum locum,
Just. 13, 2, 1:unam speciosam (puellam),
Aur. Vict. Vir. Ill. 59: bona, Cod. Th. 10, 10, 27, § 6.—Lit. (very rare):B.ubi viae competunt, tum in compitis sacrificatur,
Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:ubi recti angulorum conpetant ictuus,
Plin. 2, 18, 16, § 80:si cacumina harundinum in unum competunt,
Col. 4, 17, 1; cf. id. 2, 2, 9.—Trop.1.Of time, to coincide, agree, meet, to happen, etc.; constr. with cum, the dat., in, or absol.:2.tempora reputantibus initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse,
Tac. H. 2, 50 fin.:fasti adeo turbati, ut neque messium feriae aestati, neque vindemiarum auctumno competerent,
Suet. Caes. 40:si competant coitus lunae in novissimum diem brumae,
Plin. 16, 39, 74, § 191; 18, 26, 63, § 232; cf. impers.:si ita competit, ut idem ille, qui sanare potest, disserat,
Sen. Ep. 75, 6.—Of other things, to agree or coincide with something, to answer to it:3.tanto Othonis animo nequaquam corpus aut habitus competiit,
Suet. Oth. 12.—Hence, absol., to be qualified, competent, appropriate, fit, suitable, to correspond:neque animo neque auribus aut linguā conpetere,
Sall. H. 1, 88 Dietsch; Tac. A. 3, 46:dux velut captus animi non linguā, non auribus competere,
id. H. 3, 73:aut assumere in causam naturas, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt,
Quint. 4, 1, 17:ut vix ad arma capienda aptandaque pugnae competeret animus,
Liv. 22, 5, 3:ei loci situs ita competit,
Col. 8, 17, 3; cf. id. 9, 1, 1; 9, 5, 1:si cujusquam neptium suarum competeret aetas,
Suet. Aug. 31; Col. 1, 6, 23; cf. id. 2, 8, 4; 2, 18, 2; 2, 20, 4; 4, 29 fin. —To belong, be due to:1.actionem competere in equitem Romanum,
Quint. 3, 6, 11:mihi adversus te actio competit,
Dig. 19, 1, 25:poena competit in aliquem,
App. M. 10, p. 243, 40:hereditas competit, alicui,
Eum. Pan. Const. 4:libertas servo competere potest,
Just. Inst. 1, 5, 1.—Hence,com-pĕtens, entis, P. a.a.Corresponding to:b. 2.personae rebus,
App. Flor. 16:ratio etymologiae cum sententiā vocabuli,
Gell. 19, 13, 3.— Comp., Auct. Pan. Maxim. et Const. 7.—compĕten-ter, adv., suitably, properly, becomingly (post-class.):consulere alicui,
Dig. 24, 3, 22:punire,
ib. 22, 5, 16.—* Comp.: disserere, Hier. adv. Helv. 2.—* Sup.:uti Platone,
App. Mag. p. 316, 22. -
20 congelatio
congĕlātĭo, ōnis, f. [congelo], a freezing, congealing (very rare;not ante-Aug.): liquoris,
Plin. 31, 3, 21, § 33.—In plur.:brumae,
Col. 4, 8, 2.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
BRUMAE confecta dies — apud Plin. l. 36. c. 10. ubi de obelisco, qui Romae in Campo Martio pro gnomone fuit: Ei qui est in Campo Divus Augustus addidit mirabilem usum, ad deprebendendas Solis umbras, Brumae confectae die, horâ sextâ, dierumque ac noctium magnitudines,… … Hofmann J. Lexicon universale
Mycobacterium brumae — Scientific classification Kingdom: Bacteria Phylum: Actinobacteria Order … Wikipedia
Mycobacterium — TEM micrograph of M. tuberculosis. Scientific classification Kingdom … Wikipedia
ANALEMMA — Graece Α᾿νάλεμμα, apud Vitruvium l. 9. c. 4. est ratio conquisita Solis cursu, et umbrae crescentis, a Brumae observatione inventa, e qua per rationes Architectonicas circinique descriptiones, est inventus effectus in Mundo. Nempe umbra crescit a … Hofmann J. Lexicon universale
BRUMA seu BROMA — feftus dies Romanorum, 8. Kal. Decembr. celebrari solitus, cuius origmem cum nonnulli ad Bromium, i. e. Bacchum, referant; alii probabilius a Bruma, seu hieme, quâ festum eiusmodi celebrabatur, arcessunt. Veteres enim Graeci ut habet Scaliger de… … Hofmann J. Lexicon universale
PILA — I. PILA apici obelisci, in Campo Martio, addita a Manilio Mathematico, cuius vertice umbra colligeretur in ipsa pila, occurrit apud Plin. l. 36. c. 10. Ei (obelisco) qui est in Campo Divus Augustus addidit mirabilem usum, ad deprehendendas Solis… … Hofmann J. Lexicon universale
Mycobacterium bovis — Attenuated strain of M. bovis used in the Bacillus Calmette Guérin vaccine Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Nontuberculous mycobacteria — (NTM), also known as environmental mycobacteria, atypical mycobacteria[1] and mycobacteria other than tuberculosis (MOTT), are mycobacteria which do not cause tuberculosis or Hansen s disease (also known as leprosy). Contents 1 Introduction 2… … Wikipedia
Mycobacterium xenopi — Scientific classification Kingdom: Bacteria Phylum: Actinobacteria Order … Wikipedia
Mycobacterium smegmatis — Scientific classification Kingdom: Bacteria Phylum … Wikipedia
Mycobacterium phlei — Scientific classification Kingdom: Bacteria Phylum: Actinobacteria Order … Wikipedia